Na drugi dzień po opisanych w poprzednim wpisie zabiegach na moim dziąśle, pojechaliśmy na wszelki wypadek na kontrolę rany. Wprawdzie dziąsło nie bolało mnie bardzo, ale miałam spuchniętą twarz z lewej strony, a samo miejsce po wyrwaniu zęba było białe, ze względu na wypaloną śluzówkę – krew odpłynęła, czy też w ogóle nie było naczyń krwionośnych… Dr Nieckula uznał, że zabieg koagulacji był niepotrzebny, bo wystarczyło przytrzymać gazik dłużej. Pamiętacie jednak, że żaden gazik nie był w stanie zatrzymać krwawienia….

Po raz drugi tej nocy pojechaliśmy do tej samej apteki wykupić leki. Uprzejmy pan farmaceuta powiedział, że na krwawiące zębodoły czasem stosuje się spongostan, który przywiera do krwawiącego miejsca i wchłania blisko 40 razy więcej płynu, niż jego własna masa. Niestety jednak spongostan jest na receptę i aplikować go może lekarz. Oczywiście po przyjściu do domu od razu zaczęłam czytać o tym wynalazku. Okazało się, że jest to kolejny produkt dentystyczny pochodzenia zwierzęcego, a ściślej – mający związek z trzodą…

Przyszedł w końcu czas na podzielenie się z Wami historią związaną z usunięciem piątek dolnych. Jeśli jesteście szczególnie uczuleni na krwawe opowieści, polecam pominąć ten wpis. Jeżeli jednak nie ruszają Was historie o gazikach, suchych zębodołach i innych powikłaniach poekstrakcyjnych, czyli jednym słowem, jak to mówią niektórzy “nie jesteście obrzydliwi” 😉 – zapraszam do lektury :). Początkowo, wobec braku powikłań po wyrywaniu poprzednich zębów, miałam w planie usunięcie dwóch dolnych piątek naraz. Ponieważ jednak wiązałoby się to z pewnym dyskomfortem…